1. بازی در فضای باز را تشویق می کند:خانه های بازی در فضای باز یک راه عالی برای تشویق کودکان به بازی در بیرون است. با یک خانه بازی در فضای باز، کودکان می توانند زمانی را در فضای باز بگذرانند و از هوای تازه و آفتاب لذت ببرند. این می تواند با کاهش استرس و بهبود خلق و خوی، به سلامت جسمی و روانی آنها کمک کند.
2-تخیل را تحریک می کند:خانه های بازی در فضای باز می توانند تخیل و خلاقیت کودک را تحریک کنند. یک خانه بازی می تواند به یک قلعه، یک سفینه فضایی یا یک خانه تبدیل شود. کودکان می توانند از تخیل خود برای ساختن بازی ها و داستان های خود استفاده کنند که می تواند به رشد شناختی کمک کند.
3. مهارت های اجتماعی را ارتقا می دهد:بازی در یک خانه بازی در فضای باز می تواند به رشد مهارت های اجتماعی کودکان کمک کند. آنها می توانند برای ایجاد بازی ها و داستان ها، نوبت گرفتن و حل مسئله با یکدیگر همکاری کنند. این می تواند مهارت های ارتباطی آنها را بهبود بخشد و به آنها کمک کند تا روابط دوستانه خود را توسعه دهند.
4- فعالیت بدنی را بهبود می بخشد:خانه های بازی در فضای باز می توانند سطح فعالیت بدنی کودکان را افزایش دهند. کوهنوردی، دویدن و بازی روی تاب می تواند به بهبود هماهنگی، تعادل و چابکی کمک کند. این می تواند به سلامت و رفاه کلی آنها کمک کند.
5. فضای امن را فراهم می کند:خانه های بازی در فضای باز فضای امنی را برای بازی کودکان فراهم می کند. والدین می توانند احساس امنیت کنند که بدانند فرزندانشان در محیطی امن قرار دارند و از عوامل و خطرات احتمالی محافظت می شوند.
1. Burdette, H.L. & Whitaker, R.C. (2005). احیای بازی رایگان در کودکان خردسال: نگاهی فراتر از تناسب اندام و چاقی برای توجه، وابستگی و تأثیر. آرشیو طب اطفال و نوجوانان.
2. Fjørtoft، I. (2004). منظره به عنوان منظر بازی: تأثیر محیط های طبیعی بر بازی و رشد حرکتی کودکان. کودکان، جوانان و محیط زیست.
3. Gleave, J., Cole-Hamilton, I., & Wilson, J. (2004). تصویری از سلامت: دسترسی کودکان به بازی در بیمارستان. مجله تمرین بازی.
4. Herrington, S. & Studtmann, K. (1998). مداخلات چشم انداز: دستورالعمل های جدید برای طراحی محیط های بازی کودکان در فضای باز. منظر و برنامه ریزی شهری.
5. کلرت، اس.ر. (2005). ساختن برای زندگی: طراحی و درک ارتباط انسان و طبیعت. مطبوعات جزیره.
6. Lester, S. & Maudsley, M. (2006). بازی، به طور طبیعی: مروری بر بازی طبیعی کودکان. انگلیس بازی کن
7. Malone, K., Tranter, P. & Shaw, B. (2004). "من قبلاً از آنها می ترسیدم": تغییر ادراک کودکان از فضای باز در یک پروژه آموزش طبیعی محیطی (NEL). کودکان، جوانان و محیط زیست.
8. Pretty, J., Angus, C., Bain, M., Barton, J., Gladwell, V., Hine, R., Peacock, J., et al. (2009). گزارش نهایی طبیعت، کودکی، سلامت و مسیرهای زندگی - مارس 2009. دانشگاه اسکس.
9. ریوکین، M.S. (1999). The Great Outdoors: بازگرداندن حق کودکان برای بازی در بیرون. انجمن ملی آموزش کودکان خردسال.
10. Taylor, A. F., Kuo, F. E., & Sullivan, W. C. (2001). مقابله با ADD: اتصال شگفت انگیز به تنظیمات بازی سبز. محیط و رفتار.